Taimoor Ajmal

BEN VE TANRI Yazar:  Taimoor Ajmal Çeviren:  Büşra Tekmil (Ben ve Tanrı, olay ve durumların gerçek dünyadan alınıp yalnızca karakterlerin hayali olduğu bir romandır. Öyle bir roman ki sizi önce bilinmezlerin denizine götürüp sonra yapbozun tamamlanmamış parçalarını çözecek. Roman, düşüncenin sütunlarını yerden göğe kadar sallayacak. Aşk, tutku, barış ve isyan duygularıyla sizi bambaşka bir dünyaya götürecek. Sizi düşünmeye değil harekete geçmeye zorlayacak. İçinde bazı acı sözler duymak zorunda kalacaksınız fakat romanın sonunda her şey açığa kavuşacak. Eleştiri yapabilirsiniz ancak ben meseleyi açığa kavuşturmadan hüküm vermeyin. Paylaşabildiğiniz kadar paylaşabilirsiniz yalnız emeğimi çalarak değil beni destekleyip teşvik ederek.) BÖLÜM 4 (1.Sahne) Her şey Allah'ın icadıdır, kendimizi tatmin ettiğimiz cevap budur. Ama bazı insanların tuhaf düşünceleri var. Garip sorular geçiyor zihinlerinden. Tamam soru sormak güzel ama her sorunun da bir cevabı var. Ancak cevap, sorunun ortaya

On this burning houses, why the fault is mine?  Those who poured fuel, i was not with them. Lamp was handed over to me by them, From whose clothes water was still dripping. Me being as foolish, in kindness after seeing the dark To lit up the town, i burned by myself. Took the burning body i run away to give grace Fuel was waiting there, A whole city Burned. Unfortunately, look like the water of life, Fell in love with a death madman. In the desire of which life flow tears, An eagle after showing mercy, traped in Snakes.  Poet : Taimoor Ajmal یہ جل رہے ہیں گھر جو، میرا ہی جرم کیوں ہے؟ ایندھن بہانے والوں کہ میں تو سنگ نہیں تھا۔ مجھ کو سپرد کرکے چراغ چل دیئے وہ کپڑوں سے جن کے پانی اب تک ٹپک رہا تھا میں نا سمجھ، مروت میں دیکھ کر اندھیرا  کرنے کو بستی روشن، خود ہی سے جل گیا۔ جلتا بدن میں لے کے بھاگا جو فیض دینے ایندھن تھا منتظر، بس اک شہر جل گیا۔ بدقسمتی تو دیکھو آبِ حیات جیسے اک موت کے دیوانے سے عشق کرگیا۔ چاہت میں جس کے آنسوں یہ زندگی بہاۓ اک باز رحم کھاکے سانپوں میں پھنس گیا۔ شاعر: تیمور