زه او خدای (قسطونه :1 )

(زه او خدای یو داسی ناول دی چې تاسو به د حیرانتیا سمندرونو ته بوځي ، پوښتل شوې پوښتنې به مو حل کړي ، کوم چې به مو د فکر برجونه له یوې هټۍ څخه ماڼۍ ته اړوي. له مینې ، لیوالتیا ، سولې ، بغاوت څخه به تاسو یوی نوې نړۍ ته اړ کړی. دا به تاسی مجبور کړي چې فکر ونه کړئ مګر عمل وکړئ. پدې کې به تاسو ترخې خبرې واورئ ، مګر د ناول په پای کې به هرڅه روښانه شي. انتقاد ستاسو حق دی مګر فتوی نه. حتی که زه یې وکړم. زما خبره خورا روښانه ده ، څومره چې ممکنه وي تاسی یی خپور کړئ ، مګر زما د زحمتونو په غلا کولو سره نه ، بلکه زما هڅولو سره.)

زه او خدای

لیکوونکی: تیمور اجمل

ژباړن: سارا ګلان

قسطونه :1 

( صحنه:1)

ناڅاپه زما د سترګو په وړاندې تیاره راولویده. مګر رڼا دومره ګړندی راستنه شوه لکه هیڅکله چې نه وي تلی . د یو څه مهال وروسته کله چی په حال راغلم ، په دی وپوهیدم چې په کوم موټر کې چې هغه سپره و اوس په یوه پیښه کې ښکیل شوی و او په ورته وخت کې یې یو څه د پړسوب احساس هم کوه، مګر هرڅنګه یی چې هغه غږ واورید ، یو عجیب حرکت د هغه په بدن راغی او ټول مسافر د موټر څخه د راوتلو په هڅه کې شول. دوی یوازې خپل ځان لیدلی شي. شاید خدای موږ ته د قیامت یوه ښیګه ښکاره کړي. مګر هیڅ فضیلت هم نه و یو تصویر و، نو بیا ولې د انعام په بدل کې سزا؟ مګر نه ، دا شاید د ګناه سزا نه وه ، او نه هم دا په نیکۍ کې د نیکۍ دفاع وه. د مسافرینو غږونه چې په دوامداره توګه خپل خدای ته غږ کوي ، مګر ما دا هم اوریدلي چې څه پیښیږي د خدای په غوښتنه پیښیږی، نو ولې دوی په پوهې سره هغه غوښتی و؟ شاید هغه دا ټول وکړل ، ایا هغه یوازې غوښتل چې د دوی ژړا واوري ، ایا هغه غوښتل خپل شتون یو ځل بیا احساس کړي ، مګر ولې هغه دا ټول د درد سره کوي ، ممکن زرګونه لینونه وي یا شاید دا د موټر چلوونکي غلطي وه. مګر نن دا تېروتنه ولې؟ ولې موږ دې غلطۍ ته سزا ورکوو؟ موږ څنګه هغه ته اجازه ورکړه چې زموږ د ژوند تارونه ونیسي ، مګر هغه موږ دې ته اړ نه کړل چې دا ټول وکړو ، موږ دا پخپله وکړل ، مګر ... ناڅاپه یوه چاودنه کیږي او بیا سترګې تړل پیل کیږي ، د یو عجیب سکون احساس کوي.

(صحنه:2) 

اورګاډی په بشپړ سرعت سره د منزل په لور حرکت کوي ، د سپوږمۍ شپه چې ژوره چوپتیا نوره هم په زړه پوري کوي. ناڅاپه د یو چا غږ د افکارو له نړۍ څخه راپورته شو  او داسی یی وویل  هغه تا مبایل غورځیدلۍ ده را جګ یی کړه که نه نو بل څوک به یی جګ کړی. او بیا هغه مخامخ څوکۍ ته لاړ. هغه له هغې څخه په یوه موسکا سره مننه وکړه او وروسته یی ورته بار بار کتل ځکه چی د هغی څیره عجیبه وه. هغه شی چې هغه یې ځورولو دا و چې د دې عجیب ظهور سره سره ، دا سړی څنګه دومره صادق کیدی شي ، او بیا هغه په سوچونو او فکرونو کی لاړ چې ولې په نړۍ کې هر خدای یوازې ښه ته اجر ورکوي ، حال دا چی بدی هم خدای پیداکړی. کله چې یو بنده د هغه سره بد کوي ولې د ابلیس یا شیطان ځواک څرګندیږي؟ ایا د خدای ځواک پدې وخت کې ضعیف کیږي؟ یا ایا دوی دواړه مساوي ځواک لري؟ ځینې وختونه خدای ګټي او ځینې وختونه شیطان د هغه چا ملکیت کوي چې وګټي. یا خدای او شیطان د ورته وجود لپاره دوه مختلف نومونه دي؟ چه بیلابیل حرکتونو له مخی یی لیبل کړي دي؟ چی دا وکړئ ،  په تاسو باندې د ابلیس حکومت او که دا وکړی نو د خدای حکومت یا دا یوازې د انساني فکر لوبه ده؟

(صحنه:3)

 هغه په دې ښکلو غرونو کې ناست و او هغه په خپل زړه کې ډیر خوشحاله و چې ما له مخلوق سره مینه کړی او . اوس به زه هم د خدای مینه ترلاسه کړم. چی یو ناڅاپه د خیالی نړی څخه د مرمیو له اوارونوو! که څوک یې وګوري ، دا به یوه ستونزه شي. غږونه ورک شوي وو خو اوس د هغه دننه چیغې اوریدل کیدې. هغه له خدای څخه همغه پوښتنه کوله چې تاسو یې ګورئ. ښځه ستا مخلوق نه دی؟ زه د مخلوقاتو سره مینه کولو ته لاړم تاسو زما په زړه کې د یوې میرمنې مینه پیدا کړه ایا ستاسو زړونه ستاسو تر کنټرول لاندې دي که نه؟ تاسو پوهیږئ چې زما مینه پاکه ده ، شاید تاسو حتی نه پوهیږئ؟ ایا دا اورتا ته هم نږدې دی یا دا یوازې د هوښیار سړي لخوا ورکړل شوې تسلیت دی چې ضعیفانو ته امید ورکوي؟ که هغه پوهیږي ، نو دا ټول به ولې پیښیږي؟ شاید تاسو ځینې خدمتګاران غوره کړي وي چې له هغې څخه تاسو یوازې غواړئ د دوی اولادو سره مینه وکړئ؟ تاسو ولې دا توپیر وکړ؟ بلکه ، له موږ انسانانو څخه ستاسو غوښتنه د عدالت او مساوات لپاره ده.

(صحنه:4) 

هغه په خورا احتیاط سره چې ټوپک یې په اوږه پروت و ناست و. چی ناڅاپه یې په بوټو کې د ګډوډۍ احساس وکړ او خپل ټوپک څخه یی پری ډزې وکړی او له مخې څخه غږ راغی - خدایه !!!! سرتیري بیا خپل د ټوپک لټ کش که خو داځل ډیره خاموشی شوه. هغه چمتو و چې یوځل بیا دښمن راټول کړي. مګر په ورته وخت کې ، هغه ژور فکر ته تللی و ، ولې د مذهب ترشا دا جګړه؟ کله چې ما ډزې وکړې ، ما خدای یاد کړ. هغه څوک چې ویشتل شوی و خدای ته یې چیغې وهلې ، مګر شاید خدای زما مذهب خوښ کړي ، نه د هغه ځکه خو خدای هغه ونه وژغوره. یا شاید موږ دواړه په غلط مذهب کې وو ، خدای د بل چا سره و. نو خدای دا پریکړه وکړه چی هر څوک پوه شه او کار یی. مګر خدای ولې نه راځي او دا اوربند نه کوي یا هغه دا وینه تویول خوښوی؟ که چیرې د یو مذهب یو څوک د بل مذهب د یو کس په لاس مړ شي ، نو د هغه ملګری مذهب هغه شهید بولي او هغه ته غیر مذهبي شخص وایی او وایی چی هغه به دوزخی وی. یا د ټولو مذهبونو شهیدان شهیدان دي یا دا ټول دوزخیان دي یا عادل انسان دا ټول په خپل حماقت سره کوي ، د خدای په نوم سړی له پیړیو راهیسې د خپلو اهدافو لپاره مبارزه کوي او څوک چې لږ هوښیار شي او پوښتنه راپورته کړي په دې سپیڅلي دیني هدف کې کافر اعلان شی او ووژل شی. شاید دا د کافرانو نړۍ وي. که څه هم دا د کافرانو حلقه حرکت ته دوام ورکوي ، لکه څنګه چې دا ګرده نړۍ حرکت کوي ، ناڅاپه د سرحدونو څخه ډزی بیا پیل کیږي او هغه سرتیرۍ بیا په ډزو کی مشغولیږی.

(صحنه:5) 

هغه د قبیلې مشر په غېږ کې نیولو سره ژړل. مشر په دوامداره توګه هغه ته یو شی بار بار یادوه. انتقام زموږ حق دی. تاسو جنازی پای ته ورسوی مونږ به انتقام حتمن اخلو. هغه د خپل پلار او دوه کوچنیو ورونو د ښخولو وروسته بیرته کور ته راستون شوی و. نن هغه په بشپړ ډول بې کوره و ځکه چې د کورنۍ نیمایي یې لا دمخه د نامعلوم بمبارۍ په وړاندې مقاومت کړی و او پاتې نور یې د دولتي سرتیرو لخوا وژل شوي وو. ورته ویل شوي و چې هغه نه دی مړ شوی ، مګر د خپلو حقونو لپاره په مبارزه کې مړ شوی و ، هغه حق چې خدای ورته ورکړی و ، او دا چې د هغه ملګرو مومنانو دا حق له لاسه ورکړی. هغه فکر پیل کړ او چیغه یی کړه، "اوه خدایه ، دا تماشه ولې ؟؟؟؟" له یوې خوا ، دا وايي چې د خپلو حقونو لپاره مبارزه وکړئ او له بلې خوا ، هماغوی مونږ د خیانت کونکو په څیر وژني. تاسو شتون نلرئ ، خدایه ، زه اوس د دې هوښیار سړي په چل پوهیږم ، څوک چې د خپل سلطنت ژغورلو لپاره تللی و ، هو ، زه پوهیږم چې ولې یې د قیامت تصور کړی ترڅو مظلوم هیڅکله بغاوت ونکړي. که هرڅوک موږ ته د ورته شی لپاره تسلیت راکړي ، خدای به د قیامت په ورځ عدالت وکړي. د هغه په مخ کې یو بل مسکا وه چې پکې د مرګ اوښکې پټې وې د هغه موسکا خورا قوي ښکاريده لکه څنګه چې هغه د کائنات په ټولو رازونو باندی پوهیږی.

(نور بیا...)